اثر کیتوزان و سیلیکون بر فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز و میزان فنول کل در گندم آلوده به بیماری فوزاریوز

این تحقیق به منظور کاربرد کیتوزان و سیلیکون بر القای مقاومت در گیاه گندم علیه قارچ fusarium graminearum عامل بلایت فوزاریومی خوشه، مورد بررسی قرار گرفت. اثر غلظت های مختلف کیتوزان و سیلیکون بر رشد قارچ، میزان فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز و فنول کل در شرایط آزمایشگاه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاٌ تصادفی بررسی شدند. بدین منظور گیاهان در مرحله گلدهی به وسیله کیتوزان با غلظت های صفر، 100، 200 و 500 پی پی ام و سیلیکون با غلظت های صفر، 2، 4 و 6 میلی مولار به ترتیب به روش اسپری برگی و محلول در خاک تیماردهی شدند. سپس گیاهان تیمار شده با سوسپانسیون اسپور قارچ (با غلظت 106 ماکروکنیدی در میلی لیتر) به روش تزریق در زیر محل خوشه مایه زنی گردیدند و در بازه های زمانی صفر، 24، 72 و 120 ساعت پس از تلقیح عامل بیماری برداشت نمونه ها صورت گرفت. نتایج نشان داد همه غلظت های مورد استفاده کیتوزان و سیلیکون بر رشد قارچ اثر بازدارنده داشتند و با افزایش غلظت تیمارها، کاهش معنی داری در رشد قارچ مشاهده شد. فعالیت آنزیم pal و میزان فنول کل در گیاهان تیمار شده با محرک های شیمیایی کیتوزان و سیلیکون 24 ساعت پس از تلقیح عامل بیماری نسبت به گیاهان شاهد به طور معنی داری افزایش یافت که این افزایش تا 120 ساعت پس از تلقیح عامل بیماری همچنان ادامه داشت. با توجه به نتایج بدست آمده، به نظر می رسد که کاربرد کیتوزان و سیلیکون به عنوان الیسیتورهای شیمیایی، می تواند یک اقدام مفید در القای مقاومت میزبان در جهت کنترل عوامل بیماری زای گیاهی باشد.